مطالعه ی برخی از رویکردهای بلابارتوک در آهنگسازی، بر اساس ملودیهای محلی مجار

چکیده آن چه که سبب شده است بارتوک 1 موضوع این پژوهش قرار گیرد، منحصر به فرد بودن او در زمینه ی کار با ملود یهای محلی است. او شخصیتی یکتا در بسیاری از زمینه ها و از قوی ترین قلم های موسیقی قرن بیستم است. همچنین، او یکی از پایه گذاران «قوم موسیقی شناسی 2» است. جستجوها در پی یافتن روشی نوین برای آهنگسازی با مواد موسیقی ایرانی، در نهایت، به بارتوک ختم شد و روش آهنگسازی او این گمان را ایجاد کرد که تکنیک های آهنگسازی مورد استفاده ی وی میتواند الگویی مناسب یا دست کم الها م بخشی خوب برای آهنگسازان ایران باشد. بارتوک برخورد متداول و سنتی با ملودی های محلی را زمینه ساز تقلیدی صرف میدانست که راه حل و شیوه ی یکپارچه ای ارائه نمی داد. او در مسیر تکامل خود در پی یافتن راهی تازه در برخورد با ملودی های محلی، به روشی بر پای ه ی درک روحِ درونی موسیقی دهقانی و سپس خلق سبک موسیقایی جدیدی بر شالوده و اساس آن معتقد گشت. این مقاله تمامی جنبه های تکنیک آهنگسازی بارتوک و نیز هم هی پژوهش های با محوریت آثار او، مانند پژوهش هایی که در زمینه ی ردیف فیبوناچی و نسبت طلاییِ موجود در آثار او انجام شده است، را در بر نمی گیرد ام ا م ی تواند مرجعی مناسب برای پژوهش های بیشتر و مجموع های خوب از تکنیک های آهنگسازی و روش کار او، به خصوص با مواد موسیقایی محلی، باشد.